En zo is het eerste kwartaal van het nieuwe jaar weer voorbij gevlogen. Het is al weer even geleden dat ik een update gemaakt heb dus hierbij wil ik jullie op de hoogte te brengen van de laatste ontwikkelingen.
Zelf had ik niet echt het idee dat ik veel concreet heb kunnen maken maar nu terug kijkend naar de foto’s van de laatste tijd besef ik dat ik gelukkig toch nog best veel voor de kansarme medemens heb kunnen betekenen.
SPONSORING:
Allereerst maar even een rondje bedankjes doen aan de nieuwe donaties en de vaste donateurs die ondertussen ook uitgebreid zijn.
Super fijn dat de donaties door blijven gaan want zoals we allemaal weten is de crisis nog niet voorbij. Het is nu precies een jaar geleden dat ik ben begonnen om voedselpakketten en voedselbonnen te verspreiden onder de bevolkingsgroep die het zo hard nodig heeft. Nu een jaar verder is het nog steeds heel hard nodig en dankzij jullie giften kan het ook nog steeds doorgaan.Hartelijk dank aan zowel de vaste als losse donateurs (donaties van vorig jaar November tot heden)
Bea J. Alice S (eye Connection) Ria B, Petri S, Marijke V, Rudy&Wim K, Aimee R, Jeannet&Ben B, Dick&Rian vG, Gerda H, Anneke&Cees K, Han&Rolf V, Jacqueline vdW, Klaas J, Wil&Ellen B, Carlos S, Cor A, Ed A., Riek K, Bert vD, Jamie B en Wandelclub Amersfoort, initiatief van Petra vH.
Dankzij jullie kan ik dus blijven doen wat ik doe en dat verschil maken in een mensenleven. Dat de hulp wordt gewaardeerd blijkt elke keer weer uit de hartverwarmende bedank berichten .
In mijn vorige bericht vertelde ik over de jurkjes die ik voor Florence’s dochtertjes had gekocht. N.a.v dat bericht kreeg ik een lieve reactie van Jacqueline vd Wiel en ze bood aan om geld te doneren voor nog twee jurkjes maar in overleg aangegeven dat ze meer geholpen zijn met schoolkleding dus die zijn we gaan kopen en ik kreeg daarna deze leuke foto’s opgestuurd om te zien hoe blij ze er mee zijn. Hartelijk dank aan Jacqueline. Schoolkleding en school benodigdheden veroorzaken elke keer weer stress dus ik had besloten om de de kinderen van Regina en Cilla ook te helpen. Ook weer volop dankbaarheid van hun kant.
DANIELS SPORTSCHOOLTJE:
Het project “Daniëls sportschooltje” is een moeizaam traject. Al maanden zijn we in overleg met de gemeente om te kijken of er van hun kant enigszins hulp kan worden geboden maar vooralsnog lopen we elke keer weer tegen problemen aan. We worden van de een naar de ander gestuurd, ze werken allemaal op hun eigen “eilandje” Gelukkig heb ik de fantastische hulp van Dirk van Eeden. Hij kent Daniël ook al heel lang en heeft al eerder getracht bij de gemeente om te kijken wat ze voor hem kunnen betekenen maar ook hij stuit elke keer weer op problemen.
Dirk is makelaar dus dat is heel nuttig omdat we op dit moment bezig zijn om te kijken of we in de buurt van Daniëls hut ergens een huisje of stukje grond op de kop kunnen tikken. Jammergenoeg heeft Daniël geen eigen stukje grond , hij huurt bij iemand waar hij in de tuin voor zichzelf een hut heeft gebouwd. We hebben een poging gewaagd om de huurbaas een bod te doen voor het huisje en stukje grond maar deze stelt geen belang.
We geven de moed niet op, er zijn al vele uren gepraat en gebrainstormd en ook al is er op dit moment nog niks concreets, ik heb er het volle vertrouwen in dat het goed komt. Ik bijt me er in vast en laat niet gaan voordat we succes boeken. Er zijn zoveel kinderen die nog steeds dagelijks vragen wanneer ze weer kunnen komen sporten dus ik ben me bewust van de urgentie van het hele gebeuren dus we geven niet op. Ik hoop dat ik in een volgende update kan vertellen dat we succesvolle stappen hebben kunnen ondernemen. Wordt vervolgt dus.......
WERKGELEGENHEID:
Ook dit jaar is het erg onzeker of er in Nederland grote evenementen/braderieën komen dus wederom blijf ik zitten met de voorraad van de BengeltjesShop, waar we vorig jaar tot de lockdown nog zo hard en met zoveel liefde aan gewerkt hebben. Het heeft geen nut om opnieuw te investeren in kralen voor een nieuwe collectie dus geen werkgelegenheid voor Regina en Cilla. Erg jammer want we houden allemaal enorm van ons werk, het is altijd zo fijn om creatief bezig te zijn.
Om Regina toch wat werkgelegenheid te verschaffen heb ik haar vlaggenlijnen laten maken. Dit is een product dat ik hopelijk nog wel kwijt kan in Nederland, via online verkopen of via de Wereldwinkels (als die weer open mogen)
Ze was erg blij met die opdracht en ze heeft ze wederom prachtig vervaardigd, ik ben trots op haar hoe ze zich ontwikkeld heeft. Jaren geleden heeft ze vanuit de Stichting haar naaimachine (en alle andere benodigdheden) en naailessen gekregen en wat zou het fijn zijn als ze daar meer mee zou kunnen doen. Er is gewoon geen geld onder de mensen voor opdrachten voor kleding of herstelwerk. De werkeloosheid en armoede ivm Corona is heel ernstig. Het was dus maar een tijdelijk inkomen maar beter dan geen inkomen dus ze was erg blij om dit te mogen doen.
Cilla heeft nog steeds geen eigen stukje grond en de caravan waar ze vorig jaar in verbleef is ondertussen bijna uit elkaar gevallen dus bij haar blijft de situatie ook maar moeizaam. Ze verkoopt kippenpootjes op straat. Ze bakt ze op open vuur en verkoopt die als snack in de weekenden. Ik help haar nu vanuit de Stichting om op donderdag vlees in te kopen zodat ze op vrijdag kan bakken en verkopen. Ook dit is maar weer een klein beetje inkomen want het levert niet veel op maar ze is in ieder geval goed bezig. Het zijn echt kippen pootjes waar de nageltjes nog aan zitten en erg populair. Ze noemen ze “runaways” hahaha. Nou die pootjes lopen niet meer zo hard weg en ik sla even over als ze mij worden aangeboden.
We zouden eigenlijk wel een kraampje willen beginnen waar ze mee langs de kant kan gaan staan bij haar in de krottenwijk maar we zijn nog aan het bedenken hoe we zoiets mobiel kunnen maken en op dit moment heb ik nog geen juiste oplossing voor zo’n verrijdbaar kraampje. Voor nu blijf ik maar wekelijks de rit naar de stad maken om vlees in te kopen en hopelijk komen er nieuwe ideeën uit voort , we doen het stap voor stap. Vaak neem ik voor haar buurtjes ook wat vlees mee zodat die ook weer eens lekker kunnen eten. Gisteren ging ik Cilla ophalen en terwijl ze bij me in de auto stapte, wilde ze zich nog even optutten om naar de stad te gaan. Ik kon mijn ogen niet geloven toen ik zag wat ze gebruikt als foundation....... schoensmeer. Ik moest er erg om lachen want ze zei, “ ja moet je kijken hoe mooi dat wordt” en dat was ook zo maar ik kan me niet voorstellen dat het goed is voor haar huid. Het blijkt dat veel meer mensen dat doen die geen geld hebben voor make-up.
Toen Jamie dit verhaal hoorde, bood ze aan om geld te doneren om wat make-up te kopen dus dat is heel lief en gaan we volgende week doen. Mooi om te zien dat ondanks de armoede en gebrek aan werk en geld, ze er toch goed uit wilt zien.
FLORENCE DAYCARE
Deze week voor het eerst bij Florence’s daycare centre langs gegaan. Zo fijn om te zien dat ze weer open is en dat ze al weer 25 kinderen onder haar hoede heeft. Het kinderdagverblijf is nog steeds in goede staat en de bedjes doen nog prima dienst. Twee kinderen in 1 bedje en dan alsnog kinderen op de grond. De wens om uit te kunnen breiden om zo meer kinderen te kunnen helpen blijft een wens van zowel Florence als van mij maar ook hier doen we het stap voor stap en het is al heel mooi om te zien dat het gaat zoals het gaat momenteel. Van Petra van Bergen had ik een leuke koektrommel gekregen om aan Florence te geven. Dus die volgestopt met koekjes en afgeleverd, ook daar weer blijde gezichten.
WANDELPLEZIER
Ondertussen is in Nederland de wandelclub Vathorst (initiatief van Petra van Hilst) ook weer begonnen met wandelen op de woensdagavond en lopen elke week een aantal eurootjes bij mekaar voor de stichting, super fijn.
En zo zijn jullie weer op de hoogte over het reilen en zeilen van de werkzaamheden van de Stichting die jullie steunen. Zonder jullie geen Stichting dus wederom hartelijk dank en samen staan we sterk.
❤️🧡💛💚💙💜❤️🧡💛💚💙💜❤️🧡💛💚💙💜❤️🧡💛💚💙💜
Ik wens jullie fijne paasdagen toe,
Liefs Marieke